Rozegrałem parę sesji w Labyrinths & Lycanthropes. To na poły humorystyczna gra o plądrowaniu labiryntów. Czemu ją wspominam w kontekście Wolsunga? Posiada bowiem mechanizm nagradzania efektownych poczynań (głównie opisów) postaci gracza, czyli zbieranie Flair Points za każdym razem, gdy gracz lub Labirynth Lord uznają, że ta akcja im się podobała. Oczywiście to ma swoje zasady, niemniej w trakcie gry aż się ciśnie, by coś efekciarsko opisać - a nuż kolejny Flair Point? Jeden taki punkcik to dodatkowa karta do testu, ratowanie się przed śmiercią i tym podobne.
Uważam, że rozwiązania w Wolsungu bledną w porównaniu do rozwiązań z L&L.
Co w Wolsungu wspiera efekciarstwo? Nie piszę o pretekstach do opisywania nadzwyczajnego grania - ale o tym, co je nagradza. Co znajdziemy w mechanice Wolsunga? - Odzyskiwanie żetonu za spełnienie kryterium w Profesji - to jednak da się spełnić bez efekciarskiej gry.
- Żeton od Mistrza Gry za wyjątkowo dobry i klimatyczny opis ("doskonałe hasło")- po pierwsze: pełna uznaniowość MG, po drugie: dawanie średnio więcej niż 1 żeton na gracza co sesję mógłby doprowadzić do szybkiej dewaluacji tej nagrody.
- System Punktów Doświadczenia: 1-3 PD za styl, potencjalnie dodatkowe 1 PD za zagrożenie - to drugie jednak łatwo nabić, a to pierwsze jest czysto uznaniowe przez MG. Poza tym, kryterium "1-6 PD za sesję, gdzie 5 to wartość średnia" mówi za siebie.
- Dodatkowe żetony za: wygraną konfrontację, przełom i heroizm - podobnie jak w przypadku "doskonałego hasła", nadmiar rodzi ten sam problem. Poza kryterium "za wygraną konfrontację", wciąż mamy pełną uznaniowość przez MG.
Dlaczego dla mnie argumentem jest "pełna uznaniowość MG"? W porównaniu do L&L, Wolsung jest grą o jednoznacznym określeniu stron rywalizujących między sobą - BNi i antagoniści (sterowani przez Parostatka Gry) oraz BG i ich możliwe kontakty i sojusznicy (Gracze). Kiedy MG wręcza graczowi żeton, jednoznacznie utrudnia sobie wyeliminowanie jego postaci podczas konfrontacji. W "Labiryntach i Likantropach" co labirynt zmienia się prowadzący w ekipie graczy, więc aspekt Flair Points tudzież szkodzenia jakiemuś BG (aby np.: swoim poziomem nie podkręcił poziomu bossa następnego labiryntu) wprowadza zjawisko intrygi.
Pomysł na efekciarską grę
Każda Dama i Dżentelmen mają tzw. trzy Triki. Czym jest Trik? Jest to możliwość zdobycia karty lub żetonu, gdy zostaną spełnione pewne kryteria dotyczące działania postaci. Postać dobiera trzy triki, bazując ich kryteria na podręcznikowych Osiągnięciach:
Frau Emilia ven Schwimpelburg jest znaną kolekcjonerką starej biżuterii, ale także skandalistką skłonną do wywoływania katastrof drogowych. Jej Trikami są więc: "Stara biżuteria w akcji" (wprowadzenie tego przedmiotu w opis), "Narażenie się na skandal" (dotyczy także jego celowego wywoływania), oraz "Karambol drogowy" (może to być nawet opis deklaracji akcji w konfrontacji).
W przypadku Dyskusji, Kolekcjonerstwa, Konfrontacji, Manewru, Pościgu, Specjalizacji, Spektakularnego Wyczynu, Śledztwa czy Walki wybieramy jego "podtyp" (ze względu na rodzaj, scenerię, środowisko, typ konfrontacji i tym podobne). Skandal sam w sobie zawiera czynnik bezpośrednio szkodzący BG (utrata punktu Reputacji lub gorzej).
Jak działają Triki? Raz na scenę, gdy postać spełni kryterium Trików, zaznacza sobie na karcie postaci, że w tej scenie Trik został wykorzystany. Każdy Trik w dowolnym momencie może zostać wymieniony na dobranie dodatkowej karty. Jeśli postać uzbiera trzy niewykorzystane Triki, może wymienić wszystkie na otrzymanie żetonu. Raz użyte triki nie mogą zostać wykorzystane później w scenie ani nie są odznaczane w czasie trwania tej samej sceny.
Kiedy rozpoczyna się nowa scena, zaznaczenia wykorzystanych Trików ulegają wyczyszczeniu, a niewykorzystane Triki automatycznie przechodzą na korzyść dla gracza (jeśli 3 Triki - żeton lub trzy karty do wyboru, 1-2 Triki - odpowiednio 1-2 karty).
Jak zdobywać Triki?
Triki można zdobywać poprzez:- Wplatanie Trików w opis działania postaci.
- Spełnienie warunków dotyczących danej sceny (np.: konkretna konfrontacja w konkretnej scenerii).
- Efektowne wykorzystanie Specjalizacji w odpowiednich okolicznościach (dotyczy Specjalizacji, efektywne wykorzystanie to dowolna akcja będąca manewrem, w tym niedeklarowanym dobiciem).
- Rezultat końcowy akcji (dotyczy to szczególnie narażenia się na Skandal, Uwiedzenia czy Rekordu).
W domyśle, pojedynczy Trik ma być nietrudny do uzyskania, jeśli gracz choć trochę się przyłoży do gry. Co zostaje biednemu Parostatkowi Gry?
Co dla Parostatka Gry?
Jeśli zastosujemy zasadę Trików, dla wyrównania balansu zasobów w grze (karty, zetony), można dodać kryteria uzyskiwania żetonów przez prowadzącego grę:- Żeton za każdą wygraną konfrontację.
- Żeton za każdą wyeliminowaną Damę czy Dzentelmena w konfrontacji va banque.
- Żeton za wplecenie przynajmniej czterech elementów opisu scenerii w opisywaniu sceny. Można tylko raz na sesję uzyskać żeton za opisanie tego samego typu scenerii - nawet jeśli to miejsce umiejscowione na obu końcach Urdy.
Akapit końcowy
Uważam, że ta zasada może zachęcić graczy do lepszego kombinowania z opisem i działaniem. Co prawda sprawia, że zasoby uczestników (karty i żetony) wyraźnie wzrosną, z drugiej strony będą zachęceni do odważniejszego ich stosowana. Dzięki temu postacie wydajniej będą mogły przeprowadzić więcej niż jednoetapowy finał przygody lub więcej niż trzy konfrontacje na sesję.
Lepiej nie doprowadzać do sytuacji, kiedy jakiś gracz w finale sesji chomikuje 7 żetonów (w tym jeden za dobranie żetonu przez prowadzącego sesję), bo "i tak kiepskie karty wyciąga, nie chce marnować żetonów"...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.