Jak będzie w Hrabstwie Athana? - Sesja X

Coś się kończy, coś się zaczyna. To ostatnia (dziesiąta) z sesji w kampanii w Burning Wheel. Niestety tę kampanię dopadł "syndrom brakującego gracza", zaś za sprawą wydarzeń z tej sesji uznaliśmy wspólnie (to jest łącznie w trójkę) że nie ma nawet czego ciągnąć; jakaś część historii została domknięta i na tym warto poprzestać.

Mimo wszystko, ta sesja podobała się graczom, zaś z mojej strony udało mi się choćby zgrabnie zaimprowizować rozegranie pewnej zasadzki na niemal czterdziestu uczestników w fikcji (tym razem nie bawiliśmy się w Range & Cover na kilka oddziałów per strona). Było blisko tego, aby z racji kolejnej absencji jednego z graczy (grającego Velemem) aby zaistniały problem z podjęciem jakiejkolwiek kontynuacji mógł najzwyczajniej położyć to spotkanie erpegowe...

Niestety, inny gracz (ten grający Klynem) odszedł z grupy ze względu na mieszaninę spraw prywatnych oraz własnych preferencji  Nic mi do tego, przynajmniej w cztery sesje przekonał się, że nie do końca jest gra dla niego...

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja IX

Udało nam się przysiąść w czwórkę (1+3) nad kolejną sesją w kampanii w Burning Wheel, przy komunikatorze Discord oraz wirtualnym stole Roll20. Wyszła nam wartościowa i konkretna czterogodzinna sesja. Nie bez omyłek; pisząc tę relację z sesji wyłapałem poszczególne. Natomiast między innymi przetestowaliśmy drugi rodzaj zaawansowanego konfliktu skryptowego w BW: Range and Cover, potyczka w podchody, pozycjonowanie się i strzelanie.  Nie zawsze będzie nadarzać się taka okazja, choć mam nadzieję że to nie jedyna potyczka jaką przeżyjemy w tej kampanii.

To był także w fikcji pewien przysłowiowy kamień milowy - po wydarzeniach z tej dziewiątej sesji niewiele staje na przeszkodzie przed samym obleganiem Athany, które ma się rozpocząć jakieś dwa tygodnie później w fikcji...

Moje przygody z WFRP 2nd

O drugiej edycji Warhammera Fantasy Role Play kiedyś wypowiadałem się w kontekście fandomu oraz tego, jakie zasady domowe fani WFRP proponują, aby naprawić swoją ukochaną grę. Tym razem - zachęcony podejściem z bloga Radowit - postanowiłem opowiedzieć o moich przygodach z ośmioma sesjami w WFRP 2nd. Dlaczego tylko o drugiej edycji? Albowiem w przypadku pierwszej, te wspomnienia są całkiem w porządku (zresztą, tutaj znajdziecie dlaczego, niżej po zescrollowaniu paru nowszych wpisów). Zaś oczywiście chętnie wypróbowałbym trzecią edycję.

Przyznam się do czegoś: Niewiele brakowało, a zaczynałbym swoją przygodę z erpegowym hobby nie od trzeciej edycji D&D, a właśnie od drugiej edycji WFRP. Co więcej, jeszcze pięć lat temu chciałem zagrać jakąś kampanię w tej grze...

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja VIII

To kolejna "dwójkowa" sesja (1+2) w Burning Wheel. Niestey jeden z graczy wciąż nie ma internetu w nowym mieszkaniu, zaś innemu wypadło bardzo ważne wydarzenie w życiu. Tak bywa. Kolejna krótka, trzygodzinna sesja, na której jednak coś się wydarzyło.

W szczególności, że powstał oto wstęp ku zmieniającym fabułę (i przede wszystkim świat lokalny) wydarzeniom. Bohaterowie przybyli z baronii Jarzębinowych Wzgórz prosto do powrotu ku Whitewood, po drodze zbierając poparcie dla sprawy przejmowania miejscowości na rzecz hrabiny Izoldy Kholinar.

Rozegrano także drugi w tej kampanii Duel of Wits - konflikt społeczny, dyskusję.

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja VII

Nadal mam dziwne odczucia po tej sesji, po napisaniu raportu. Z jednej strony mam poczucie, że "tej sesji nie powinno w ogóle być", gdybym się ściśle trzymał tego, aby na sesji w miarę zawsze był komplet graczy (to ważne w Burning Wheel). Czuć było, że brakowało tego jednego gracza - grającego kapelanem Velemem. Z drugiej strony postacie graczy jednak podążali za swoimi Beliefami, wyczerpały od siebie formułę przebywania w rejonie baronii na Jarzębinowych Wzgórzach. Z tej perspektywy nie była to zupełnie "fillerowa" sesja z 5 grudnia...

Bo niestety nad Roll20+Discordem przysiedliśmy zaledwie w trójkę (1+2) i całość wyczerpała plany i ambicje postaci w 2,5 godziny. Przez pierwszą godzinę - może nawet trochę dłużej - było mi ciężko skleić to spotkanie jako prowadzącemu. Najzwyczajniej czułem ten społeczny dystans pomiędzy szlachetnie urodzonym lordem rycerzem Adolinem Davarem a zaledwie mieszczaninem obecnie przemytnikiem Klynem z Athany...

Przegląd Twierdzy Powszechnej - 11/2017

Oto podsumowanie tego, jak erpegowo minął mi miesiąc listopadowy roku 2017. Pełnymi garściami skopiowałem zaczerpnąłem garściami z "przeglądu tygodnia" na blogu Inne Światy. Bo o czym w sumie pisać, skoro można pisać o swoim graniu (oraz o reflejskach z nich wynikających)?

O ile tej jesieni powróciłem z kilkumiesięcznej przerwy od erpegów, to dopiero w listopadzie udaje mi się regularnie uczestniczyć na sesjach RPG. Wrzesień i październik to ledwo umiarkowany sukces prowadzenia Blades in the Dark (5 sesji) oraz nieudana próba zagrania w BW jako gracz. Zaś listopad?

Monotonniej, ale bardzo udanie! Po pięć sesji w Burning Wheel oraz Mage: the Ascension (20th Anniversary). Oczywiście gram przez Roll20 + Discord.

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja VI

Pierwsza część (28 listopada) nieformalnej przygody w Jarzębinowych Wzgórzach, w baronii rodu Meldarenów. O tyle strukturalnie przygoda, albowiem jeszcze przez następną sesję nieobecny będzie ork sformistrz Leshrack. Na tej szóstej sesji w Burning Wheel bohaterowie byli od włos od wypełnienia szeregu swoich celów osobistych. Wydanie całkiem sporej ilości Arthy (doliczyłem się między innymi sześc Persona Arthy i co najmniej drugie tyle Fate Arthy!) w te 160 minut sesji nie zawsze wystarczało postaciom graczy... 

Gracze zaczęli trochę odważniej grać w fikcji, choćby czego dowodem jest retrospektywna scenka dla rycerza Adolina Davara. Resztę doczytacie w niniejszym raporcie z sesji.

Pod tym [linkiem] specjalna strona blogowa (WIP) o samej kampanii.

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja V

Piąta sesja to nowa sceneria (miasto Athana), a także nowy gracz w kampanii. Były lichwiarz (ten jedyny lichwiarz z Athany) mieszczańskiego pochodzenia, obecnie przemytnik ścigany przez swoich dłużników - w tym w osobie browarnika naczelnego regionu Landona Crane'a - Klyn z Athany. Wypadło przyzwoicie. Środek sesji leniwy, ale wkrótce rozgorzało w eterze w obu sprawach: rozkminy na temat dalszych prób przejęcia kontroli nad miasteczkiem, a także w sprawie porzuconego kupca Samuela Seradera w osadzie Whitewood.

Sama sesja (wtorek, 21 listopada) trwała niespełna cztery godziny; Roll20+Discord. Tym razem nasz kochany lord rycerz był nieobecny.

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja IV

Podobny troll, lecz rogaty

Udało nam się zebrać w komplecie, zaś tym razem trzy godziny wspólnej gry w Burning Wheela były konstruktywne (choć wcale nie pozbawione spraw podlegających dyskusji). Plus w końcu w fikcji minął więcej niż jeden dzień, co jest ważne dla BW (o tym gdzieniegdzie w raporcie).

Przede wszystkim bohaterowie domknęli wszystkie swoje sprawy w osadzie Whitewood. O ile nie wiem (jako MG) jak przebiegną następne dwie sesje, to wiem że dziać się będą w innych sceneriach, w innych miejscach. Może miasteczko Athana, może zamek barona z rodu Meldaren dalej na południu? Elfy? Et cetera. No i mam nieskrytą nadzieję, że te następne sesje będą trwać do czterech godzin. Albo choćby nie mniej niż 3,5 h nad Roll20 i Discordem...

Samą sesję strukturalnie podzieliłem na pięć scen (wow, 5 scen w 180 minut!), lecz ta ostatnia to po prostu sztucznie wydzielone ostatnie dwie krótkie rozmowy z wybranymi osobami spoza wioski w nocy z 23 na 24 maj 1309 roku Ery Cesarstwa. 

Jak będzie w Hrabstwie Athany - Sesja III

O tę pietruszkę przelano krew...

Ta sesja mogła mieć charakter "fillera" (niewybaczalne w BW!), głównie ze względu na to, iż mimo absencji jednego z graczy postanowiliśmy we trójkę (1+2) rozegrać to, co chcą jeszcze w wiosce zrobić rycerz Adolin oraz ork Leshrack przed wyprawą po trolla w borze tartacznym. Sesja z 8 listopada w kampanii w Burning Wheelu, trwająca do trzech godzin.

Ale mimo wszystko zdarzyło się na niej coś wiążącego. Rozstrzygać zaczęto sprawę posiadłości kupca Seradera (pojmanego i torturowanego przez postacie graczy), doszło do pierwszego skryptowego konfliktu w BW: Duel of Wits (typ dysputy, debaty, sporu). Poruszony został jeden z Beliefów postaci, akurat ten nowy u rycerza. Doszło do spięcia pomiędzy protagonistami...

Gra w której liczenie rzutów ma znaczenie

Kiedyś sama dyskusja na temat "liczenia rzutów na sesji" (pod kątem tego jak dużo w niej opowieści, jak bardzo gra się By The Book i inne dyrdymały) była memem sama w sobie. Nic nie wnosiła interesującego ani pożytecznego do rozmów erpegowych, a jedynie dolewała oliwy do - moim zdaniem - niedorzecznej dysputy o tym czy w ogóle poświęcać zasady i reguły gry na rzecz snucia opowieści na sesji.

Ale jednak istnieje taka gra, gdzie samo zastanowienie się jak często turla się kośćmi na stole może prowadzić do pewnych spostrzeżeń. Jest to Burning Wheel oraz inspirowane nim gry (Mouse Guard, Torchbearer, Burning Empires).

Dlaczego? W Burning Wheelu rozwój postaci zależy głównie od tego na co rzucało się w trakcie sesji! Odnotowuje się poziom trudności danego testu (zależny od puli rzuconych kości a tego ile trzeba było wyturlać sukcesów) na kartę postaci, a po spełnieniu odpowiedniej liczby wymaganych testów podnosi się dany współczynnik o jeden.

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja II

Ten pan cierpiał pod koniec sesji

Jest coraz ciekawiej. Druga sesja w kampanii w Burning Wheel (rozegrana pierwszego listopada) to co prawda zaledwie jeden dzień następny z akcji i fikcji, lecz jakże ważny dla naszych bohaterów. Dość powiedzieć, że byli od włos od rozlewu krwi. Albo fiaska ich prób siły argumentów w obliczu braku kompetencji w czymkolwiek oprócz zastraszaniu...

Przy okazji protagoniści poznali lepiej liczącą ponad cztery setki mieszkańców osadę Whitewood. Zaczęli robić własne porządki w tej miejscowości.

Niestety sesja trwała zaledwie trzy godziny z powodu spóźnień poszczególnych graczy; z racji święta tego dnia (wiecie, pielgrzymki do grobów i takie tam). Mimo tego wyszła nam konkretna fabuła, konkretne decyzje, konsekwencje oraz następne plany i zamiary.

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Sesja I

Pierwsza sesja z kampanii w Burning Wheel (edycji Gold), pierwsza o losach dawnego hrabstwa Athany, obecnie terroryzowanego przez elfy "chroniące ludzi przed orkami i innymi tatałajstwami z lasów". Elfy z Białej Puszczy jako ci, którzy próbują kontrolować jak najwięcej osad w zamian oferując jako takie bezpieczeństwo miejscowości oraz gościńców. A w ten ich niemisterny plan wtrynia się właśnie "Czerwony Rycerz" lord Adolin Davar (Bohater Gracza) wraz ze swoją kopią złożoną z pięciu ludzi oraz kapelanem Zakonu Światła - Velemem od rodu Naisterów z sąsiedniego "hrabstwa" - a także z nieoczekiwanym wsparciem orka Leshracka na swoim inteligentnym wilczym wierzchowcu...

Ale przejdźmy do samej relacji z sesji. Sesja trwała przez niespełna 3,5 godziny, głównie dlatego albowiem jako prowadzący najzwyczajniej przerwałem ją na dogodnym cliffhangerze. Lepiej aby na następny dzień w fikcji mieli w pogotowiu zdobytą po sesji Arthę; mi jako MG przyda się chwila na refleksję i dodatkowy prep (przez ostatnią godzinę gry w 100% improwizowałem).

Jak będzie w Hrabstwie Athany? - Prep-Sesja Zero

Udało mi się rozpocząć kampanię w Burning Wheel. Jesteśmy już po pierwszej sesji, a niniejszym przedstawiam wam zapiski z tzw. "organizacyjnej sesji zero". Światotworzenie, dogadywanie się co do konwencji kampanii oraz kreacja protagonistów, Bohaterów Graczy. Poza mną nikt jeszcze nie grał w BW. Spotkanie to miało miejsce 19 października tego roku.

Dlaczego w ogóle decyduję się na publikację pełnych raportów z sesji? Uznałem, że miło byłoby po prostu mieć w archiwach tego bloga pamiątkę: zapis z tej kampanii. Albowiem już sama "sesja zero" zapowiadała się całkiem prosto, ale ciekawie! Niżej zapis z tego, co wyszło z tych rozmów. Nazwa kampanii z tytułu notki dotyczy tylko bloga.

Na początku wspomniałem o Big Picture (momentum, zmiany w świecie jakie mnie jako prowadzącego). Powiedziałem trójce graczy, że interesują mnie dwa źródła dynamiki (zmian) otaczającego świata: konflikt "przybysze kontra lokalna ludność" (kolonizacja bądź "nowy porządek" z zewnątrz), istoty nadnaturalne/nadprzyrodzone przypominają sobie o świecie ludzi i wracają do niego.

Blades in the Dark to nie PbtA

Tytuł notki prowokacyjny. Nie zrozumcie mnie źle: dostrzegam to, iż głębokie korzenie Blades in the Dark wywodzą się z nurtu zapoczątkowanego przez Vincenta Bakera, kiedy to w 2009 roku wydał Apocalypse World. Do pewnego stopnia BitD wygląda wręcz jak przepisany po swojemu (według Johna Harpera) "silnik Powered by the Apocalypse".

Natomiast na podstawie zarówno lektury podręcznika, jak i jego zrozumienia oraz praktyki na sesjach, wystosowuję stwierdzenie jakoby jednak Blades in the Dark nie należy już bezpośrednio do nurtu gier PbtA. Jest czymś trochę odmiennym, przede wszystkim: "własnym" ze swoimi założeniami.

Samo to, że turla się pulą kości zamiast "2d6 plus modyfikator od -1 do +3" nie jest wystarczającym dla mnie argumentem. Właściwie jest prawie żadnym argumentem poza "reskinem matematycznym"...

Propaganda przeciwko Jesiennej Gawędzie

Można lubić albo nie lubić Jesiennej Gawędy. Kto co preferuje (lub nie). Natomiast uważam, że autor bloga "Krokodyl z oczami na szypułkach" przesadził z opinią, iż obecnie mocniej oczernia się i wyolbrzymia pejoratywny wydźwięk Jesiennej Gawędy (to jest: serii artykułów tematycznych autorstwa Ignacego Trzewiczka).

O ile z jednego artykułu "O wyborach" moim zdaniem da się wyłuskać pożyteczne wnioski (np.: "o tym, że warto stawiać postacie graczy przed trudnym wyborem wynikającym z ich agendy"), to jednak jest to zaledwie wyjątek od reguły. Zaprezentowany styl prowadzenia sesji polega na odstawieniu show, które mimo wzbudzania jak najsilniejszych emocji ma być niczym innych jak iluzją interaktywności uczestników z fikcją. Jak ktoś lubi szary, deszczowy, naturalistyczny Warhammer w którym gracz jedynie odczuwa emocje na sesji, to proszę bardzo... 

Dalej nie gnębię, nie szkaluję, nie oczerniam Jesiennej Gawędy w tym tekście. Poniższe cytaty przemawiają same za siebie, pozostawione bez mego komentarza:

Mansfeld Prowadzi #8: Blades in the Dark

Odkąd tylko pojawiły się pierwsze wieści o Blades in the Dark, koncept tej gry mnie kupił. Zachęciła mnie perspektywa gry łajdakami w industrialnym fikcyjnym mieście, którzy podejmują ambicję prowadzenia własnej (przestępczej) frakcji w walce o zasoby, ludzi oraz wpływy w Duskwall/Doskvol. Trochę przyszło czekać aż BitD zostało oficjalnie wydane (start na Kickstarterze wiosną 2015 roku, sam podręcznik oficjalnie wyszedł dopiero... na początku 2017 roku!), lecz ostatecznie gra nie zawiodła mych oczekiwań; najpierw po lekturze podręcznika, a później po poprowadzeniu pierwszych sesji.

A poniżej właśnie garść moich spostrzeżeń o tym, jak prowadzi mi się Blades in the Dark:

RPG Online i dane za ostatnie dwa miesiące

Jako administrator oraz założyciel grupy RPG Online na Facebooku, dzielę się z wami garścią statystyk z ostatnich dwóch miesięcy dotyczącej tej internetowej społeczności. Dane te dotyczą przedziału 21.07 - 18.09.

Stan na dzień 18 września 2017 roku:
Liczba członków: 1710, z czego:

• Kobiety: 315 (18,4%)
• Mężczyźni: 1384 (81,1%)
• Niestandardowa: 9 (0,5%)

Największa bariera dzieląca RPGowe hobby

Istnieje trochę barier, "ścian", które dzielą erpegowe hobby; różnicują rozumienie rzekomo wspólnego hobby, wprowadzają dysonans komunikacyjny w wymianie oraz rozumieniu poglądów. Nie zamierzam ich tutaj wymieniać, jest ich właściwie tyle, ile możliwych zagadnień w teorii erpegowej, a także projektowaniu gier RPG. Plus różnorodność subiektywnego (osobistego) odbioru rozgrywki.

Moim subiektywnym zdaniem, największą barierą w porozumiewaniu się podczas dyskusji o hobby, a przede wszystkim podczas rozgrywki (zwłaszcza w trakcie poznawania nowych erpegów) jest jednak przejście następujące:

Love Letter w Dungeon World

W Apocalypse World istnieje technika narracyjna zwana "Love Letter". Polega ona na przedsesyjnym zapytaniem się postaci gracza o ważkie dla niej sprawy (w formie listu), włącznie z adekwatnym Ruchem z którego później wynika fikcja - ustawienie sytuacji postaci. Domyślnie jest to technika do zastosowania przed pierwszą sesją, lecz moim zdaniem spokojnie nadaje się do zastosowania także wtedy, kiedy jedna z postaci była przez jakiś czas nieobecna w kampanii.

I właśnie to drugie zastosowanie przetestowałem raz, w Dungeon World. Czemu by nie? W trakcie ostatniej kampanii w settingu "A Sundered World" postaci graczki (niebiańskiej rasy, playbook Invoker) podesłałem list po jej trzech sesjach nieobecności. Warto nadmienić, iż w międzyczasie dołączyła jeszcze jedna postać do drużyny (Nikon), tak więc poniższy list był pomocą do wprowadzenia relacji pomiędzy Sharą a Nikonem.

Pożegnanie z Dungeon World

Czasami bywa tak, iż jakaś gra przejada się. Grało się w nią wielokrotnie, spędziło się nad nią wiele fajnych chwil, "wymasterowało się tę grę". Ale jednak każda gra - nawet z erpegowego hobby - ma swoją żywotność. Nie jestem typem człowieka, który interesuje się jakimś produktem albo ciekawostką przez 10+ lat. Nawet w moje ulubione gry komputerowe nie grałem aż tak długo...

I tak jest z Dungeon World. Po 62 sesjach - czyli dwóch udanych poprowadzonych kampaniach (i trzecim niewypale), po dwóch udanych kampaniach w roli gracza (jedna długa na 21 sesji, długa krótka acz i tak niezła na 7 sesji) - mogę wreszcie powiedzieć, iż "nagrałem się w DW". Może jeszcze będę skłonny wrócić do Dungeon World - głównie jako gracz - lecz definitywnie teraz deklaruję: nasyciłem się prowadzeniem Dungeon World. Przestałem być zainteresowany prowadzeniem tej gry; może kiedyś poprowadzę komuś, kto chciałby poznać tę grę (to absolutnie jedyny wyjątek jaki przewiduję!).

Urywki z Akcji #3 - Blades in the Dark

Miały być fragmenty z sesji, dziś przedstawiam wam cały (tak, CAŁY) The Score nr 2 kampanii w Blades in the Dark, który przy stole trwał może pół godziny. Przedstawiam sytuację w której to bohaterom udało się dość gładko wyłgać z naprawdę gorącej sytuacji wynikłej z pechowego rzutu na Engagement Roll (pozycjonowanie postaci na początku The Score). Pomysł na jaki wpadła graczka plus zamieszanie które mogło (a teoretycznie "powinno") się skończyć prawdziwą zadymą...

Wbrew pozorom to nie jest jakaś długa notka blogowa. Sprawdzając logi z Roll20 zaskoczyło mnie to, iż rzutów właściwie było... tylko cztery. Tak długo trwały przy wirtualnym stole gry gorączkowe dyskusje co robić.

Egzekutor to autystyczny playbook

Mimo tytułu, to nie jest tak, że playboook Gunlugger (pol.: Egzekutor) w Apocalypse World jest jakiś zepsuty. Nic z tych rzeczy. To mój wniosek po ostatniej próbie zagrania właśnie odpowiednikiem Egzekutora w Apocalypse World 2nd Edition, na hacku Fallen Empires (wczesnopseudośredniowiecze po upadku jakiegoś imperium). Nie jest tajemnicą, iż playbook Gunlugger (jak i odpowiednik Sword Master dla FE) jest właśnie napisany tak, aby o ile być przepakiem, przekoksem jeśli chodzi o czynienie przemocy, to właśnie jego najsłabszą stroną jest strona czysto społeczna. Taki "upośledzony społecznie" playbook.

Urywki z Akcji #2 - Dungeon World

Szczerze pisząc, ostatni raport z sesji z Dungeon World był właśnie próbą pisania w stylu "Urywek z Akcji". I równie szczerze klikając to z klawiatury - ta nowa forma bardziej mi odpowiada jako twórcy bloga. Z dziewiątej sesji w kampanii osadzonej w oficjalnym settingu "A Sundered World" wyciągnąłem dla Was jedną nietypową sytuację - wynika ona ze specyfiki świata oraz kontekstu jednego z zaawansowanych Ruchów playbooka Nomad (psioniczny naginacz przestrzeni).

To była sytuacja która właściwie zmusiła mnie do odpowiedzenia na pytanie "co jest pod zmarszczkami/płaszczyzną przestrzeni". Nie wywołałem jej sam - wywołał to inny ciekawski gracz ku zaskoczeniu reszty...

Polska specyfika RPG

Wreszcie postanowiłem wyartykułować pojęcie jakie mi się czasami zdarza stosować w rozmowach - tzw. "polską szkołę RPG" (albo po prostu specyfikę erpegowego hobby charakterystyczną dla naszego kraju). Tekst ten może zabrzmieć tak jakbym pisał "część polskich erpegowców gra źle"; moim celem jest jedynie przedstawić subiektywny obraz specyficznych postaw i praktyk dla polskiego erpegowego fandomu. No dobra, wiecie że mi się nie podobają. Przejdźmy z tym do rzeczy.,.

Pominąłem przypisywanie banałów które właściwie dotyczą każdego zakątka erpegie na świecie (np.: rozumienie metagamingu oraz munchkinizmu, rola MG w grupie, olewanie zasad na rzecz fabuły). A jeśli ktoś w poniższej liście zauważy "Hej, to Jesienna Gawęda!" albo "Hej, to było w Graj Twardo! - tak bywa, Trzewiczek z Wickiem najwidoczniej naznaczyli polskich erpegowców.

Urywki z Akcji #1 - Blades in the Dark

"Urywki z Akcji" to nowy zbiór wpisów blogowych na Allgemeine Festung. Jednym zdaniem: przedstawienie jednej czy dwóch sytuacji z niedawno poprowadzonej sesji. Albo plus drugie zdanie: na jednym czy dwóch przykładach przedstawienie "jak gra działa".

Debiutem jest przedstawienie przykładowego nietypowo wyglądającego "Zbierania Informacji"(eng.: Gather Information) w Blades in the Dark podczas przygotowywania do Score (czyli "Akcji"). Tamta scena przybrała nieoczekiwany obrót, ale wcale nic sztampowego w stylu "to teraz jest walka".

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja VIII

Dzień w którym poprowadziłem tę sesję był dla mnie pechowy z wielu innych przyczyn. Jednak dało radę poprowadzić tę sesję. Mimo wszystko, rzutem na taśmę tylko trzech graczy oraz ja. Pozostała miała ważne nieoczekiwane kryzysy rodzinne lub weterynaryjne... 

Swoją drogą, zmieniam koncept pisania raportów z sesji. Tym razem po prostu przedstawiam ciekawe sytuacje z sesji, plus standardowo "koniec sesji" wraz z uwagami do całości. Żadnego nudnego, mozolnego i nigdy nie czytanego ("przewijanego" kółkiem na myszy komputerowej) opisu krok po kroku co się zdarzyło na sesji.

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja VII

W ostatni czwartek znów prawie zagraliśmy w pełnym składzie. Prawie. Powróciła graczka grająca Invokerem, ale parę dni wcześniej innemu graczowi spaliła się karta graficzna. Tak bywa.

Nie spodziewałem się, że na tej sesji "de iure" uda mi się zabić postać gracza w Dungeon World. Niby realizacja ruchu Last Breath to aż/tylko 41,(6)% szans na śmierć BG, lecz w settingu "A Sundered World" wtedy i tak gracz ma do wyboru: postać "ginie" albo traci permanentnie coś istotnego (część ciała, moc, ekwipunek, cokolwiek rzeczywiście istotnego dla postaci). Kiedy postać jednak "ginie", istnieje w postaci grywalnej duszy i rzuca na +WIS ile zarobiła punktów Oblivion (1, d4 lub d6). Postać wykonuje tenże ruch/rzut co każdy Make Camp. Jeśli liczba punktów Oblviion dojdzie do poziomu wartości Wisdom, wtedy dusza postaci permanentnie ginie...

Swoją drogą, zaskoczyło mnie to iż właściwie postacie zdobyły niedużo XP, poza Pari (pomiędzy 2 a 5). Czyżby w końcu jest ten moment, w którym rozwój postaci zwalnia?

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja VI

Z dystansu, na tę sesję można spojrzeć jak na dwuetapową rozgrywkę, w której to właściwie "nic się nie działo" poza burzliwą dysputą o dalszych losach Drzewnych Piramid (stolicy cywilizacji drzewnych koboldów) oraz zasadzką kytherańskich łupieżców wraz z zupełnie nowymi metalowymi potworami. Ale właśnie - w obu scenach działo się dużo, pomiędzy nimi także coś w fikcji pojawiło się. A to było tylko dwieście minut sesji (nieco poniżej 3,5 h)...

Na tej sesji ostatecznie odsłoniłem docelowe Impending Doom ("nieuchronny mroczny finał/zguba") zagrożeń frontu kampanijnego. Może zbyt mocno zastosowałem Ruch Show signs of a approaching threat, aczkolwiek w końcu postacie w fikcji znają całościowy - choć jeszcze nie w 100% kompletny - pogląd na sytuację na Morzu Astralnym. W wersji TL;DR: "bohaterowie stoją przed perspektywą powstrzymania przyszłego Władcy Piekła, niedopuszczenia do zaistnienia astralnego techimperium porządku". Plus Ranger Sigi wie na kogo poluje - na latającego wilka tworzącego hordy "nieumierających", który będzie chciał zniszczyć zjawisko Zapomnienia w settingu (Oblivion). 

To na tej sesji padł pierwszy rekord XP - 11 XP zdobyte przez Sigi'ego!. Siedem porażek i te sprawy...

Mój styl RPG

Trzy lata temu popełniłem średniej długości wpis w którym rozwodziłem się jak to rzekomo nie miałem własnego stylu prowadzenia sesji RPG.

Napotykane co rusz w internecie dyskusje oraz wyliczanki czym jest dla kogo "Moje RPG" przypomniały mi, iż w sumie nigdy nie określiłem czym jest "Moje RPG". Nie nastawiam się na jakąś ideę erpegów (poza luźnym stanowiskiem "gramy razem w wymyślone środowisko oraz opowieść"), nie dążę do szlifowania jakiegoś sprofilowanego "Mojego Stylu RPG". Bycie fanem jakiejś gry zawsze wychodzi mi ledwo umiarkowanie: tak było z trzecią edycją D&D, następnie Wolsungiem, The Shadow of Yesterday oraz obecnie jest z Dungeon World. Najzwyczajniej staram się być otwarty na możliwie różne gry RPG - grać w coś dla wypróbowania, grać w to co lubię grać. "Mój Styl RPG" wychodzi więc czysto przypadkowo...

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja V

Doszedł do nas nowy, piąty gracz. Wybrał rasę Scion ("ludzkopodobny potomek bogów") wyróżniającą się nieskazitelną skórą "niepodatną na permanentne blizny" - jakkolwiek to kuriozalnie brzmi, co nie zabije postaci to "jej nie porysuje". Playbook tego gracza to Nomad - psionik podróżujący przez Astral, śledzący "zagięć" w przestrzeni. Dość powiedzieć, że jego najważniejszy podstawowy ruch Wrinkes in Space pozwala m.in.: na teleportowanie się na bliskie odległości oraz unikanie zagrożeń wynikający z wrogiego oręża na +INT, jeśli ma się punkty FOLD (oczywiście wszystkich podstawowych zastosowań są cztery). Kolejne trivia: sama obecność Nomada daje +1 do ruchu Undertake a Perilous Journey podczas podróży w niebezpieczne rejony Morza Astralnego...

Graliśmy jednak w kompozycji 1+4 - graczka zapowiedziała iż nie pojawi się wcześniej niż na siódmej sesji (za dwa tygodnie).

Swoją drogą, mimo poważnej obsuwy (czekaliśmy na jednego z graczy aż godzinę - miał alarm związany z domniemanym wąglikiem w kopercie w urzędzie) oraz mojego uporu aby nowy gracz odpowiedział na pytania startowe dopiero przy wszystkich (w sumie niepotrzebnie - nikt nie wtrącił żadnego "ale" podczas składania odpowiedzi), pozostałe trzy godziny na grę były zaskakująco intensywne oraz płynne.

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja IV

Na tej sesji w settingu "A Sundered World" kolejny raz byłem świadkiem jak ktoś w sposób konstruktywny, twórczo komplikujący sytuację na sesji (i wcale nie uprzykrzając wprost swojej postaci) otrzymuje mnóstwo punktów doświadczenia z powodu porażek na rzutach. Tym graczem był uczestnik grający Abraxem - prawie awansował o dwa poziomy w trakcie sesji ("prawie" - nie było w fikcji ruchu Make Camp po tym jak przekroczył wymagany XP do czwartego poziomu).I swoją drogą, sesja trwała trzy godziny, ale głównie dlatego albowiem były to trzy wyczerpujące i zarazem satysfakcjonujące godziny.

Tak, w Dungeon World między innymi rozgrywa się intensywne trzy godzinne sesje pełne fikcji - i to wcale na tych sesjach nie dzieje się mniej niż na mainstreamowych kilkugodzinnych posiedzeniach...

Tym razem na tej czwartej sesji nie było graczki - z przyczyn zewnętrznych musiała zrezygnować z uczestnictwa w tej sesji. Motyw przyszłej bogini wojny i słońca pojawi się później...

Krytyka starej szkoły grania

W dobie wzrastającej popularności tzw. Starej Szkoły Grania (odwołania do pierwszych gier RPG z lat 70. XX wieku) w erpegowej blogosferze chciałbym przypomnieć, iż ten sposób gry nie jest jakimś erpegowym objawieniem. Nie zrozumcie mnie źle - każdy lubi bawić się jak chce. Natomiast celem tej notki jest pokazanie, iż "Oldschool RPG" wcale nie jest pozbawione wad ani problemów, nie jest ono żadnym remedium na problemy przy stole gry. To po prostu starodawny sposób grania sesji RPG który z konkretnych przyczyn przekształcał się w inne pomysły na erpegowe hobby (to nie tak, iż jakiś SPISEG mainstreamowego njuskulla oraz korporacji zniszczył Old School!). 

Nie widziałem dawno jakiegokolwiek tekstu przeciwstawiającemu się zachwalaniu nurtu Starej Szkoły Grania, albo przynajmniej omawiającego problemy OS (jeśli już, to na wybranym erpegu na zasadzie "jak bardzo (nie)realizuje założeń Old School RPG"). Dlatego ten wpis traktujcie jako próba umieszczenia w Internecie właśnie tego głosu refleksji, głosu otrzeźwienia. 

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja III

Ta sesja tym razem wyszła. Trzecia sesja w kampanii w Dungeon World, settingu A Sundered World - czyli przygody czwórki bohaterów szukających odpowiedzi na ich pytania podczas eksploracji jakiejś dużej wyspy porośniętej dżunglą, w której to mieszkają cywilizowane drzewne koboldy oraz dzikie "adamantowe małpki z ośmioma łapami". Takie "poszukiwanie wspólnej tożsamości".

W pewnym momencie sesja przeciągnęła się (gracze - zwłaszcza dwójka - uparli się aby zabić przypadkowego potężnego upadłego Serapha); z drugiej strony mam poczucie, iż udało mi się uderzyć z grubsza w agendę wszystkich czterech postaci. To dobrze. W przeciągu tych trzech godzin sesji (dokładnie 190 minut) także sporo się działo. Dość powiedzieć, że postacie wpłynęły na rezonans wyspy - odtąd jest ona podatna na przemiany związane z żywiołem ognia.

Grałem w Stars Without Number

Zebrałem się na podsumowanie kampanii (oraz swoich wrażeń z niej) w roli gracza, w Stars Without Number. To było jedenaście sesji w "dedeki w kosmosie" - erpega retro science fantasy fiction inspirowanego przez ruch OSR. Mimo podobieństw do staroszkolnych dedeków, ta kampania oczywiście nie była "oldschoolowym przeżyciem". Ba, porównując tę kampanię SWN z moją własną prowadzoną w LotFP, ta druga już prędzej przypominała Starą Szkołę...

Sama kampania to był proponowane w podręczniku swobodne awanturnictwo, w którym to postacie wybierały spośród proceduralnie generowanych questów oraz okoliczności. Sama podróż przez niebezpieczne tereny (np.: po planecie) oczywiście zawierała losowe encountery. Cały dostępny do eksploracji świat także był proceduralnie generowany.

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja II

Podczas drugiej sesji w kampanii w Dungeon World (oficjalnym settingu A Sundered World) właściwie to doszło do uzupełniania światotworzenia o obszar lokalny - najbliższe wyspy. Z jednej strony była to merytorycznie konkretna sesja w oparciu o którą bohaterowie już wiedzą gdzie co dryfuje po Morzu Astralnym, "wiedzą gdzie jest przygoda". Z drugiej strony była to bardzo chaotyczna z mojej strony sesja, która zdążyła mnie zmęczyć w ledwo trzy godziny. Sprawie nie pomagał fakt, iż dopiero co wtedy zacząłem zdrowieć (prawie cały tydzień oprócz poniedziałku na L4...) Graczka grająca Sharą także nie była w najlepszej dyspozycji, co będzie widać po aktywności Shary (a raczej  - jej braku) w tym raporcie...

[Burning Wheel] Płonąca Kampania Od Nowa - cz. 6

Sesja rozegrana 18 stycznia (środa). To już szósta sesja w kampanii w Burning Wheel,  Dobijamy do wstępnie planowanego półmetka kampanii (sześć do 12 sesji). 

Ta sesja była o tyle problematyczna dla prowadzącego, albowiem zaledwie dwa dni przed sesją okazało się że jeden z graczy (grający kransoludem Ulfarem) nie stawi się na sesji. Kłopot polegał na tym, iż to jego postać zamierzała wrócić się do warowni Vinclair celem dobicia towarzyszy z oddziału, wraz z planem zaangażowania w to co najmniej jednej postaci (elfki Calithidien) i potencjalnie właściwie także kapłanki Lilian (było nawet umówione w rozmowach międzysesyjnych - "w trakcie odbijania krasnoludów Orvas ma okienko aby zrobić coś dla siebie"). Wyszło jak wyszło...

...czyli sesja, po której prowadzący sam przyznał iż nie miał częściowo kontroli nad jej przebiegiem ("dziko wyszła"). Nie w rozumieniu mainstreamowym "kontroli", lecz pod kątem pilnowania się wszystkich Beliefów oraz Instinctów trzech istniejących na tej sesji postaci.

[Dungeon World] Rozbity Świat - Sesja 0 oraz Sesja I

W ostatni czwartek (12 stycznia) rozpocząłem prowadzenie nowej kampanii - w setting A Sundered World, czyli mój powrót do Dungeon World. W telegraficznym skrócie - wyobraźcie sobie dedekowe planarne uniwersum w którym to doszło do Rozbicia Świata (Sundering - wszyscy bogowie i ich domeny giną, cały świat rozdziera się na wyspy), a wszelkie plany rozlewają się po pozostałości. Jest tylko Otchłań którą okala Wir (Maelstrom) burzowy, a wokół której orbitują poszczególne wyspy (fragmenty planet, kontynentów, ale i szczątków bogów, wielkich miast i statków, mitycznych bestii, Tarrasque, etc.). Nie ma dnia i nocy (cały czas mniej więcej jasno), pomiar czasu jest subiektywny, każdy może "latać" po Morzu Astralnym (otacza wszystko) a nawet istoty niegdyś wodne wciąż "pływają" jak gdyby nigdy nic... 

Ten tekst blogowy to zapis z sesji organizacyjnej "zero" oraz pierwszej sesji trwającej dwie godziny. To wszystko odbyło się w jednym terminie - spędziliśmy ze sobą co najmniej 250 minut (ponad cztery godziny).

[Burning Wheel] Płonąca Kampania Od Nowa - cz. 5

Sesja z 13 stycznia ("piątek trzynastego") w Burning Wheel edycji Gold. Graliśmy niespełna 4,5 godzin - co najmniej 250 minut - bez gracza grającego Lilian (nie mógł dotrzeć na czas).

Mimo początkowej zwiechy w związku z pytaniem "to kto może przebywać na dworze wicehrabiego w twierdzy?" (okazało się, że całkiem sporo przedstawicieli różnych zawodów), to sesja poszła całkiem sprawnie, płynnie, oczywiście dalej gęsta od interakcji w scenach. Nawet przez ostatnie 1,5 godziny nabrała emocjonującej i żwawej dynamiki (Duel of Wits, a później przeszukiwanie budynku sierocińca i drama z wiedźmą). Dość powiedzieć, że strukturalnie mieliśmy dwie bardzo długie sceny...

Nie gramy kampanii kilkoma kolejnymi postaciami

Podczas lektury forum oficjalnego Burning Wheela (w tym raportów z sesji oraz anegdot dotyczących grania długich kampanii) natknąłem się na zjawisko zmieniania postaci graczy w trakcie bieżącej kampanii. Nie nawet z powodu jej śmierci, co zwyczajne zrealizowanie agendy Bohatera Gracza z poczuciem "moja postać spełniła się/moja postać nie ma już odniesienia do wspólnie prowadzonej fikcji".

Rozgrywka polegająca na wspólnym tworzeniu opowieści, budowaniu i zmienianiu świata kawałek po kawałku - czasem ze zmienianiem "narzędzi" jakimi są w BW postacie graczy.

I wiecie co? Przypomniał mi się zasadniczy kontekst Transcendencji (osiągnięcie doskonałości w jakiejś zdolności poprzez wyrzucenie rezultatu "+7" w konflikcie) w The Shadow of Yesterday.

RPG Online na Facebooku - już od dwóch lat

Dokładnie rok temu, 10 stycznia 2015 roku założyłem grupę na FB "RPG Online" jako miejsce do zgłaszania rekrutacji do swoich sesji RPG przez Internet (tudzież zapytań o te sesje). Obecnie liczy ona 1217 użytkowników.

To jest przyrost o 735 użytkowników grupy w przeciągu ostatnich 12 miesięcy (482 -> 1217). Nie spodziewałem się aż tak znaczącego przyrostu popularności mojego erpegowego zakątka na Facebooku. W połowie ubiegłego roku RPG Online zdążyło doścignąć swojego starszego konkurenta, czyli grupę "Gry Fabularne Online".

[Burning Wheel] Płonąca Kampania Od Nowa - cz. 4

Czwarta sesja w kampanii w Burning Wheel, która odbyła się 4 stycznia. To była organizacyjnie dość problematyczna sesja ze względu na to, iż praktycznie przez drugą połowę sesji jeden z graczy (grającego Lilian) nie mógł pełnoprawnie uczestniczyć w sesji; zaliczył wtedy tylko Trait Vote. Dlaczego? Otóż jeśli jest "w terenie" w okresie wyjazdu do pracy to najlepszy internet ma na zewnątrz przy ścianie budynku, grając i komunikując się z nami poprzez tablet. A jak kto pamięta, od 4 stycznia 2017 roku pogoda zaczęła poważnie się psuć, zaś rzeczony gracz miał u siebie opady gradu...

Niestety, to rzutowało na przydział spotlightu na sesję - to, iż z tego powodu na pozostałą dwójkę graczy (zwłaszcza jedną osobę - grającą Calithidien) przypadło niewiele czasu na grę przez pierwsze 100-110 minut sesji. To stąd później w tekście oraz w protokole z sesji wychwycicie np.: niską aktywność Calithidien. A skąd w ogóle taka dysproporcja powstała? Albowiem pechowy gracz z gradem wymusił na prowadzącym skupienie się na nim (i w rezultacie na drugim graczu, grającym Ulfarem) tak długo, dopóki cała długa scena się nie skończy i "póki może wytrzymać na dworze".

Z drugiej strony, w końcu udało się popchnąć czas w fikcji - póki co o "aż" cztery dni.

Podsumowanie kampanii erpegowców w roku 2016

Popytałem się swoich dobrych znajomych z sesji RPG, zebrałem ich wypowiedzi o tym, jak im minął erpegowo rok 2016. Teraz możecie poczytać o ich zmaganiach, sukcesach i porażkach z kampaniami erpegowymi. Poczytacie zarówno o mainstreamowych standardach (np.: SotDL, Savage Worlds, Zew Cthulhu, Pathfinder), jak i o poszczególnych indie-RPG, wliczając gry na silniku Powered by the Apocalypse. Sesje “przez internet”, jak i przy fizycznym stole.

Jeden z powodów dlaczego RPG wygląda jak wygląda

Niespełna miesiąc po wpisie Zegarmistrza na temat "umierania RPG" (zgadzam się z samym spostrzeżeniem o toksyczności hobbystów, nie do końca z konkluzją "RPG umiera") spostrzegłem coś zasadniczego. Tak prostego, iż brzmi ono jak Top 1 Banałów Roku 2017 na Allgemeine Festung. Próba odpowiedzenia na zagadnienie dlaczego środowisko oraz ryne(cz)ek RPG wygląda jak wygląda. 

Zwróćcie uwagę na rozmaite próby wytłumaczenia "czym jest RPG?", w internecie czy podczas rozmowy w twarz z osobami dopiero wchodzącymi do hobby. Często te definicje mówią "w RPG można zagrać we wszystko, jest swoboda działań, nic ciebie nie ogranicza jak w grach wideo czy w planszówkach; to kwestia wyobraźni (i dobrego MG)".

A zgadnijcie co potem się dzieje? Sesje w których Mistrz Gry uprawia railroading, "ustawia i naprowadza" graczy i ich postacie; generalnie gra się w sztywnych ramach narzuconych przez jednego człowieka. 

Podsumowanie RPGowe roku 2016

Minął rok 2016, kolejny rok erpegowo udany dla mnie. Może nie nabiłem do licznika tylu sesji co poprzednio (prawie setka w porównaniu do 122 sesji w 2015 roku), lecz nie o to mi chodziło w ubiegłym roku. W międzyczasie zdążyłem porzucić prowadzenie bloga (w maju) i mimowolnie do niego wrócić (przełom października/listopada) jednak średnio dbając o niego.

Statystyki RPGowe Mansfelda na rok 2016

Wciąż poznaję kolejne erpegi, nadrabiam zaległości (¿que Burning Wheel?). Rekordów nie było, albowiem wcześniej rok 2015 wyśrubował ich aż nadto. Nadal prowadzę kampanie które są kończone i domykane jakimś zakończeniem, nadal jako gracz uczestniczę w rozgrywkach które nie rozsypują się po zaledwie paru sesjach.

Jednak najpierw zacytuję sam siebie z ubiegłorocznego wpisu: